15012015 | thuiskomen



Vanmorgen hebben we tegen de wind in gefietst, met z'n drietjes. We scandeerden "eierkoek met suiker" omdat ik dat beloofd had voor tussen de middag. 
Leah Nore stopte haar handjes onder mijn jas - ze zit tegenwoordig achterop - leunde met haar hoofdje tegen mijn rug. Lev slingerde over de weg en kwam bij sommige vlagen nauwelijks vooruit. 
En toen waren we thuis. Leah Nore viel, twee stappen voor de deur, nog languit en brulde zo hard, dat ze maar meteen naar bed ging. Lev kreeg tijdens de lunch de beloofde eierkoeken met suiker. We zaten nog na te hijgen tussen de happen door. Rode wangen, Verregende haren. Na het eten dook Lev ook in bed, ik heb me op de bank gevleid met een fijn tijdschrift. Even opwarmen en uitblazen.

En wat is het dan heerlijk de behaaglijke warmte van je huis in te stappen. En weg te dromen bij mooie en fijne dingetjes. Ik ben bijna jarig, dus dan kan ik misschien nog wat verwennerijtjes bedenken. Het boek van Fine Little Day bijvoorbeeld. Met lekker veel inspiratie. En een taal die ik niet begrijp.

Het boek van Fine Little Day
Of zo heeft Bloomingville een 'kinderafdeling met deze catalogus, waar een schattig serviesje in staat wat ik nooit zal aanschaffen. Net zoals hun tipi, want ik ben van plan er zelf eentje te naaien voor als Lev jarig is. Bloomingville heeft overigens nog veel meer moois (en duurs).

En als we dan toch verdwalen in al die fijne dingen, hier nog zo'n lekker recept (staat aan het eind beschreven). Voor de belangstellenden; suikervrij. Raw Food Brownies. Yum.

2 opmerkingen: