27112017 // Stefan en Lisa II
































Het is alweer even geleden dat ik het tweede deel van de bruiloft van Stefan en Lisa vast heb gelegd. (deel I) Een frisse dag, maar ook een prachtige herfstzon. We maakten eerst foto's bij de Koppelpoort in Amersfoort; een stijlvolle en warme achtergrond. En hoewel dit bruidspaar - net als vele anderen - er niet van hield om op de foto te gaan, werd het een heel fijne shoot.

Na de shoot werd Lisa liefdevol in de auto gepropt - dat krijg je met zo'n jurk - en reden we naar Stefans ouderlijk huis, waar de familie stond te wachten en de taart werd aangesneden.
Een ontspannen samenzijn met vrienden en familie, cadeaus, lekker eten... en ook de afwas. Er was een dubbele regenboog te zien, een teken van Gods trouw, wat ook weer terug kwam in de trouwtekst in de trouwdienst.
Iets wat ik jullie - Stefan en Lisa - na alle feestelijkheden van harte toewens; 

Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.

Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.

26102017 // familie




































Afgelopen zaterdag doken we het stadspark van Kampen in; ik en mijn zus met haar gezin. In augustus verwelkomden zij hun derde zoon en dit was mijn cadeautje... Het is een levendige herfst-shoot geworden. We hadden een ander moment gepland in verband met het weer, maar toen het zonnetje doorzette, kwamen we daar maar snel op terug. Gelukkig maar!

Een voordeel van foto's maken in de natuur, is dat de kinderen een uur lang plezier hebben en vrij kunnen spelen. Zo wordt het een gezellig gezinsmoment in plaats van een knarsetandend en tenenkrommend; "Doe nou eens even normaal en kijk eens in de lens". Ik geloof dat ik hen wel vast heb kunnen leggen zoals ze zijn, alhoewel ik voor dit bericht het aantal gekke bekken even heb gereduceerd (verder zeg ik niets). 

Nog een beetje jeugdsentiment; schommelen in een treurwilg. Vroeger deden we dit altijd achter het huis bij onze opa en oma... boven de sloot. Superspannend natuurlijk, want als je schommel knapte, lag je in het water... Ook menig kransje gevlochten voor mijn grootouders overigens, liefst met madeliefjes erin. 

Leuk Luke en Hannah, onderstaande foto wordt vast de uitnodiging voor jullie 12,5-jarig huwelijksjubileum binnenkort... denk ik. Zoveel emotie... zo puur en persoonlijk. Mooi dat jullie mij een kijkje in jullie hart gaven... tortelduifjes!