H E T lijkt hier wel altijd feest, de laatste tijd. Welnee, ik blog alleen na hoogtijdagen... Het is hier heus niet altijd feest met taart en rozengeur en maneschijn. Maar bijna wel.
Afgezien van mijn plakkerige huid, muggenbulten en een waslijst aan bezigheden, geniet ik op dit moment vooral. De meisjes zijn jarig geweest (drie en één jaar alweer) en we zijn verhuisd naar een heel fijne plek.
Een plek waar eindeloos veel aardbeien en andere fruitsoorten groeien, een weidse ruimte, geruststellend groen en gezelligheid van de buren. Terwijl het steeds harder gaat regenen en in de verte wat rommelt, bekijk ik de foto's van afgelopen weken met een glimlach en besef ik dat we het erg goed hebben. Soli Deo Gloria.
En nu - hoe vaak heb ik het al gezegd - wil ik weer de tijd nemen om te schrijven, te knutselen, foto's te maken en vooral "er te zijn".We beseffen steeds meer hoe belangrijk het is om keuzes te maken. Prioriteiten te stellen. Te investeren in het gezin en goede contacten. Het hoeft allemaal niet volmaakt, of perfect-bijna-volmaakt te zijn. Het is fijn om gezelligheid te creëren. Gastvrij te zijn. Meer naar buiten te gaan. Het maakt me een meer tevreden en dankbaar mens. En dat wilde ik gewoon even delen. Het schrijven en foto's maken helpt me om dit te "vangen" en vast te houden. Een taart. Een cadeau. Frambozen. Aardbeien (zie je die mier?). Appels. Weer een taart. Een blij meisje dat jarig is en graag in de belangstelling staat. Fijne plekjes en stillevens in huis. Een gekraagde roodstaart (ik zie hier vogels die ik nog nooit gezien heb). Koeien in het late zonlicht. Een zelfgemaakte slinger. Zo simpel en zo fijn. Het doet me denken aan het boek dat ik las van
Ann Voskamp. Duizendmaal dank. Haar laatste blog heet; 'how to be the mom who is deeply okay with not getting it all right'. Het spreekt mij wel aan. De foto's ook, overigens.
Op instagram plaats ik meer van dit soort momenten, vaak onder de hashtag #teljezegeningen #eenvoorenenallemaal Of ik noteer de fijne dingen in een schriftje. Hoe meer ik schrijf, hoe meer ik me ervan bewust word. Doe je mee?
De taart met de dieren...echt een geweldige taart om te zien. Tis dat zoonlief er niet meer de leeftijd voor heeft (hij wordt 15) anders was ik zeker voor zo'n taart gegaan.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijke zomerfoto's, ik hou ervan. Lekker naar buiten en genieten. Ook hier proberen we hier bewust keuzes in te maken, tijd voor het gezin en samen zijn. Even na het eten samen naar buiten. Of wanneer het regent samen op de bank een film kijken. Mijn ouders deden dit ook en als ik daar op terug kijk bedenk ik dat ik een fijne warme jeugd gehad heb wat ik graag voorzet nu als moeder voor onze zoon.