Het verband tussen de volgende foto's is er wel, al zie je het misschien niet meteen. Ik zal je eens een handje helpen. Allereerst zijn het beelden uit mijn leven van afgelopen week. En als ik wat dieper nadenk - knars, piep - dan zie ik stukjes leven. Hele waardevolle stukjes leven.
"Later als ik groot ben, word ik net als papa," moet Lev vanmorgen gedacht hebben. Of het de genen zijn of de invloed van zijn grote-voorbeeld-papa is, weet ik niet. Ik denk beide. Ik zat ineens zo te filosoferen; wat geven we hem mee? In hoeverre oefenen we druk uit, hebben we verwachtingen of geven we hem juist ruimte om zichzelf te ontwikkeling? Wat heeft hij nodig? Wat zit er in hem, wat ligt er in de toekomst? Waar DUPLO al wel niet goed voor kan zijn. Ik merk dat het vragen zijn die er echt toe doen. Maar hoe vaak staan we stil bij het doel van onze opvoeding? Of willen we daar juist niet bij stil staan? Beseffen we wel dat elke ervaring ertoe doet? Niet dat ik er nu voor pleit om elke handeling te ontleden en krampachtig de controle te houden, maar we zouden er eens vaker bij stil moeten staan. Al is het alleen al, omdat de tijd zo hard gaat. In de drukte van de allerdaagse beslommeringen verdwijnt het opvoedkundige aspect wel eens uit mijn 'takenpakket'. Voor ik het weet zit hij op school en dan moet de basis gelegd zijn. Een goede basis, welteverstaan.
Over de drukte van de allerdaagse beslommeringen gesproken... Het paasweekend ligt alweer achter ons. We hebben vol overgave eitjes verstopt en weer opgezocht. Maar dat was niet het hoogtepunt. Pasen is tenslotte het feest van het leven. Maar niet zonder de dood. Met jongeren uit onze gemeente stonden we stil bij het Joodse Pesach. Ongezuurde koeken om te dippen in bittere saus (aiai, daar gaat je mond scheef van staan) en lamsvlees. Dat verlepte takje is overigens hysop, wat men gebruikte voor het strijken van het bloed langs de deurposten. Het feest van de verlossing. Zoals Israël uit Egypte verlost werd, worden nu nog mensen uit de zonde verlost, gebracht in het nieuwe leven wat Christus verwierf door de opstanding.
En dat leven zien we ook om ons heen. De mereltjes in de achtertuin hebben al veren en schreeuwen het uit, moeder kan de - nog kronkelende - wormen niet aangesleept krijgen. Jammer genoeg zijn niet alle eitjes uitgekomen. Zo zie je maar weer. Leven en dood liggen dicht bij elkaar.
Tenslotte nog iets over de manier van leven, 'lifestyle' zoals we dat hip noemen. De tandpasta werkt als een tierelier. Supergladde tanden, de zoute smaak valt me alles mee. Ze zeggen dat je tanden er ook witter van worden en dat zou fijn zijn. Ik kamp mijn hele leven al met gele tanden. Op naar probeersel twee; het wasmiddel. Ik zal er nog eens uitgebreid over bloggen - als ik straks ook de shampoo ingewijd heb - maar ik wilde jullie mijn plezier niet onthouden. Het is erg makkelijk om te doen, zeker als je het vaker doet, denk ik. Hier las ik heel handige tips; Ze gebruikt wel veel azijn en dat is niet voor alles heel bevordelijk. Ik ben nog op zoek ben naar een ontkalker voor Belgisch hardsteen. Iemand ook ervaring met goede (zelfgemaakte) verzorgings- en schoonmaakartikelen? Vertel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten