07112014 | stem

Dit lieve meisje lijkt meer op haar moeder dan haar moeder soms fijn vindt. 

Ze heeft - net als ik - een behoorlijk harde stem. Toen ze nog maar een paar weken oud was  - ik had haar net gevoed en ze lag vredig in mijn armen, we zaten samen op de bank koffie te drinken - en ze gilde ineens zo hard dat we elkaar niet meer verstonden. We schrokken nogal van haar plotselinge uiting van ontevredenheid.

Over het algemeen is ze erg vrolijk. Ze lacht, heeft gevoel voor humor en staat graag in de belangstelling. (Dat heeft ze natuurlijk niet van mij.)  De vindingrijkheid en ondernemingsdrang, het zichtbaar genieten van het verorberen van koek en fruit en vooral het knoeien ermee... Ze verkeert meestal in opperbeste stemming.

Maar dat kan ook zo omslaan. Hmmm. Ook herkenbaar. De welbekende uurtjes voor het avondeten, maar ook als ze haar zin niet krijgt. Ze slaat tegenwoordig letterlijk van zich af. En dan dat gegil. Hoe leer je een kind van anderhalf zoiets af?

Ik zit sinds twee weken op de zangvereniging van de kerk. Het is niet de beste timing, want ik heb al een poosje last van mijn keel. Hoe zou dat toch komen? En toen betrapte ik mezelf erop regelmatig met stemverheffing te spreken. De welbekende uurtjes voor het avondeten, maar ook als ik mijn zin niet krijg. Ik bedoel natuurlijk als het niet gaat zoals...