11102014 | goud zoeken






"Ieder huwelijk dat ouder is dan een week kent gronden tot echtscheiding. De kunst is het vinden en blijven vinden van gronden om bijeen te blijven." 

Aldus Robert Andersen. 
Het is net goud zoeken. Toch? Op zoek naar het beste in de ander... En hé, ik weet best dat je eerder ziet dat hij zijn vieze sokken na veertien jaar nog steeds voor zijn bed laat liggen in plaats van in de wasmand.
Het schijnt dat de Franse vrouwen daar anders mee omgaan dan dat ik dat in ieder geval doe. Ik haal maar weer eens Pamela Druckerman aan; "Natuurlijk komen ze met de verkeerde muesli thuis of met aardbeien die eruitzien alsof ze met een moker bewerkt zijn. Het zijn mannen! Ze kunnen het niet helpen. [...] Het zou zomaar kunnen dat die arme schat heel erg zijn best heeft gedaan." Elders schrijft ze dat je bijvoorbeeld moet accepteren dat hij de sinaasappelsap niet schudt voor gebruik.
Onlangs had ik een gesprek met allemaal jonge, getrouwde leeftijdsgenoten. Een van de mannen gaf toen ook iets aan in die richting; 'Doe je je kind kleren aan, komt je vrouw thuis; "Wat heb jij haar nou aangedaan? Dat ziet er toch niet uit!" Nou, ik dacht dat het best leuk was bij elkaar.' 
Ja, zo zijn wij vaak. Omdat wij als vrouwen/moeders een hele visie hebben over opvoeding, het eten, kleding, huishouden enzovoorts. Mopperen we eerst over het feit dat ze niet uit zichzelf weet ik het wat doen, hebben we vervolgens weer commentaar op de wijze waarop ze het uitvoeren. Dat kan behoorlijk verpletterend zijn. Het ontneemt een mens toch alle lust het nog eens te proberen? Wat ontmoedigend zijn we toch, dames...

Een Bijbelse opdracht om onder andere onderdanig te zijn. Zachtmoedig en stil. Een hulp. Niet z'n moeder. Ik denk dat ik de uitspraak inlijst en op ooghoogte hang aan de wand. Want het is net goud zoeken. 
En waar je geen goud vindt, ga je weg. Daar blijf je niet in wroeten. Dat zou zinloos zijn. Toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten