04122014 | baby

Als ik 's avonds laat rijstwafels met chocoladepasta sta te smeren, nou dan weet ik wel hoe laat het is. 

En als ik dan ook met de rits van mijn rok open door de winkel loop, tot twee keer toe de lichten van mijn auto vergeet aan te doen (terwijl het heel erg donker is) en het liefst niet kook vanwege de luchtjes en een winterslaap zou willen houden, dan weet jij het ook.

We verwachten eind juni 2015 ons derde kindje! Wat een wonder weer.

Het is ook wel spannend. Je bent je er toch meer van bewust dat het ook anders kan gaan, meer dan bij een eerste kindje. Des te groter is de opluchting en dankbaarheid als je het hartje ziet kloppen op de echo. 

Volgens de verloskundige hebben we dan al een 'groot gezin'. En eerlijk gezegd ben ik nu al aan het puzzelen; hoe richten we de kamers in? Hoe gaat dat in de auto (past het wel?) En meteen maak je alweer plannen. Een muurtje sauzen, een kast schilderen, op zoek naar een bed.
Gelukkig denkt Lev mee. 'Waar gaat de baby slapen?' 'O, mam. In de grote kast bij Leah Nore is nog een bed. Dat is voor de baby.' (Hij doelt op het campingbedje.) En even later. 'Maar waar moet de baby zitten in de auto?' Ook daar weet hij na een poosje nadenken wel wat op; 'Dan blijft Leah Nore hier, dan kan baby in de stoel van Leah Nore.' Ja ja. Het arme meisje wordt van haar plaats verdreven, zonder ze weet wat er allemaal gaat gebeuren.

Ik geniet van Lev z'n zorg. Na het avondeten - wat ik zuchtend van de misselijkheid naar binnen heb gelepeld, zegt hij; Ga maar op de bank liggen. Moet je een kleedje van Lev?' En na het bloedprikken, vroeg hij aan mij; 'Mammie, hoe gaat het met de bloed?' 

Wat is hij dan ineens groot. 

Voorlopig hopen we ook maar dat alles goed gaat. Dat is een spanningsveld; genieten en anderzijds ongerustheid. Dat maakt ook afhankelijk van de Schepper van dit nieuwe leven.

"Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was." (Psalm 139:14-16)