Nog even en dan is de eerste dag van juni 2015 alweer verleden tijd. Vandaag een citaat voor de komende maand, uit een boek dat ik lees. Het is het boek van Ann Voskamp, Duizendmaal dank. Ik heb het nog (lang) niet uit, maar het is erg leerzaam. Ze schrijft heel open en eerlijk over haar gedachten en gevoelens, opstandigheid en vragen.
Het is een zoektocht naar de ware vreugde, zou je kunnen zeggen. Ze probeert te ontsnappen uit de negatieve, gespannen en ongelukkige gevoelens die ze al nagenoeg haar hele leven heeft. Ook voor minder 'sombere' lezers een aanrader, omdat het opwekt te danken voor alles wat je ontvangt. En vooral het leren zien van al die gaven...
Ze citeert daarbij ontzettend veel oude schrijvers, wat dus dubbel zo inspirerend is. En het is behoorlijk poëtisch, waar ik persoonlijk wel van houd. Ik zie de zeepbellen al glanzen in de zon, als ze er over schrijft...
Vandaar ook de foto's bij dit verhaal. Even stilstaan. Genieten van het moois en het verse en het lekkere. De tijm die bloeit, de oregano en rozemarijn die ik gebruikte bij de maaltijd en alle ingrediënten. Wat een rijkdom om zoveel smaken tot je beschikking te hebben! We aten het met pasta. En tomatensaus. Yum.
Er is zoveel om dankbaar voor te zijn. Ja, zeker. Maar toen ik deze foto's maakte, was ik lichtelijk geïrriteerd. Leah Nore stond er met haar neus bovenop en verschoof elke keer het vergiet. Dus werd het niet het plaatje wat ik wilde hebben. En ik ben nogal snel geïrriteerd. Ik zou me werkelijk onder de zwarte aarde van mijn kruidentuintje wegschamen als ik mezelf terug zou zien op een video-opname van een willekeurige dag, vermoed ik. Dus proberen we al lezend het één en ander in de praktijk te brengen; uiteindelijk is het de leukste foto van de hele reeks, die met dat handje...
Ps. Nog meer kruiden? Deze tip van Dille & Kamille is ook erg leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten