Ik ben mijn digitale fotoalbum aan het uitmesten. En dan kom je toch veel leuks tegen. Het is alweer even geleden, maar de ervaring was geweldig, vooral voor Lev.
We zijn deze zomer naar een heel groot zeedierenpark geweest. En met Pasen naar de dierentuin - hulde aan de kortingsbonnen. Afgezien van het feit dat het dan wel weer heel jammer is dat je klauwen vol parkeergeld betaald, zijn dat leuke uitstapjes. En toch ook weer niet. Als ik het vergelijk met een wandeling in het bos of het schouwspel bij de boer, dan kies ik voor dat laatste. De dierenparken vallen me soms wat tegen. Om de klip-klap een speeltuin (daar hebben we toch niet voor betaald?) en slecht zicht op de verblijven/dieren - vooral voor kleine kinderen of moeders met kinderwagens, dat vind ik echt storend. Ook de attracties waar je kostbare tijd verprutst, omdat je in de rij moet staan; jammer, jammer, jammer.
Neem dan een bos. Ja, daar zijn we inderdaad geen giraffes en wolvarkens. Maar Lev sloft op z'n gemakkie achter ons aan met een tak in zijn ene en een kiezel in zijn andere hand. Geen geworstel - op de ene boomstronk na - met je kinderwagen die in zo'n park altijd in de weg staat, waardoor je nooit even snel kunt passeren en waardoor je bijna altijd tweederangs staat of - erger nog - waarmee je onbedoeld iemand de hielen open haalt. Geen bedragen kwijt aan parkeren en entree, maar gratis frisse lucht, de rust en de stilte met je gezin en dicht bij de natuur. Meer ruimte ook. Misschien half zo spectaculair als springende dolfijnen of op bloederige stukken vlees knagende leeuwen. Maar ik voel me er beter bij. En onze kinderen ook. In een dierentuin heb je toch ook een wat strakker programma (daar kun je natuurlijk ook voor kiezen of niet) en ben je meer aan het 'oppassen'; je hoeft in een bos niet constant je kinderschare te tellen bijvoorbeeld en er zijn minder prikkels.
Ik denk dat het ook veel beter is om jezelf te vermaken - en je kinderen daarin voor te gaan - dan als consument je te laten vermaken met grootse, flitsende en heul bijzondere activiteiten. Dus wat ons betreft; we bannen de uitjes naar parken niet uit, maar we gaan net zo lief naar de boer hier even verderop. Of naar het bos. Of zoals pas, toen we op een kinderboerderij konden kijken naar het scheren van de schapen, waar de wol ter plekke werd gespind en gebreid tot een lekker warme schapenwollen sok. We gebruiken ze als sloffen (de vloerverwarming was hier al uit, maar nu is het toch behoorlijk koud) en iedereen die hier komt mag even snuffelen aan Lev z'n 'sok vanne shaap'. Hoe educatief zo'n eenvoudig uitje kan zijn. En hij mocht nog 'graties' onder begeleiding graven met een graafmachine ook. Wat willen we nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten