08082016 | Cactus Oase






Wij gingen onlangs dus naar de Cactus Oase in Ruurlo. Heel leuk was dat. Maar echt. Het welkom, het licht. De speurtocht en de treinen. De tentoonstelling van Historische vereniging Old Reurle.  De speelplek. De dieren. Echt. Heel. Leuk.Mocht je de komende - herfstachtige - dagen je achter de beslagen ramen zitten te vervelen, dan raad ik je dit uitje aan. Voor jong en oud. Je bent er zo drie uur zoet en dan hebben de kinderen nog geen zandtaartjes gemaakt in de wigwam. Hier een indruk van ons regendagje.





De Oase heeft zo'n 2500 soorten cactussen staan en in deze maanden staan er een heel aantal in bloei. De grote kas is leuk aangekleed met halve karren, een afgebrokkeld muurtje en botten hier en daar, zodat je echt het idee krijgt in een ander tijdperk en werelddeel te zijn belandt. Van wollige planten tot gemeen scherpe stekels (je moet er niet gaan rennen, is mijn devies), van piepkleine hottentottenbilletjes tot enorme bladeren... genoeg om je over te verwonderen. 





Voor de kinderen (die kunnen schrijven en tellen) is er een speurtocht, zodat je meteen wat te weten komt over de planten. Op deze manier heb je meteen zo'n beetje alle paadjes gehad. Beloning voor deze speurtocht is een kleine cactus, hoe leuk is dat? OOk voor volwassenen is er een soort speurtocht/route uitgezet.

Voor de liefhebber is er dus ook een tentoonstelling. Je ziet er verschillende werktuigen, ouderwetse taferelen en allerdaags huis- tuin- en keuken-geluk uit vroegere tijden. Gewoon leuk om langs te sloffen, vind ik. Hier miste ik af en toe wat uitleg; er zijn slechts een paar boeken waarin je het voorwerp aan de hand van een nummering op kunt zoeken, maar dan wil ik er net even meer over weten eigenlijk... het letterbord van aap noot mies zou ik wel graag willen hebben. Aan de hand van een grote plaat hiervan heeft Lev leren lezen. 





Ook leuk voor de kinderen; de treinen. In het eerste gedeelte heeft een modelspoorbouwvereniging wat moois opgezet. Helemaal compleet met Thomas de trein en vrienden. Op een verhoogde 'spotplaats' heb je goed zicht op de treinen die met een euro gaan rijden. Anny Cactus - de mevrouw van de Oase - is zo vriendelijk hem gewoon af en toe even aan te zetten. 
Als je alles gehad hebt, kun je er nog voor kiezen een cactus aan te schaffen (bij besteding van €30,- krijg je het entreegeld weer terug) en er is overigens ook gelegenheid voor een hapje of drankje. Wij kozen voor "de ranch"; een grote ruimte met wat stoelen en een tafel, maar vooral een heerlijke plek om nog even te spelen.

Ahem. Voor de kinderen dan. 

Er staat een enorme wigwam of tipi, hoe je het ook noemen wil. Er is een grote zandbak waar je in kunt spelen, een soort tijdmachine, een balie die je voor allerlei doeleinden kunt gebruiken, een tafelvoetbaltafel en... verkleedkleren.






Er was vast nog meer moois, wat aan onze aandacht ontglipt is (en ik heb nou eenmaal geen interesse in AloĆ« Vera-toestanden of een Indian Art Gallery), maar nogmaals; het is echt de moeite waard, vond ik. Zelfs voor een veertigjarig huwelijksjubileum of kinderfeestje is er ruimte en wordt er iets georganiseerd. 

En even geheel terzijde; onze dochter is drie en kan eindelijk een redelijk staartje. Ha! Dat vind ik tof. Vind je het ook niet enig? Ze wordt er ineens veel wijzer door.

www.catusoase.nl 

1 opmerking: