30122014 | dagje uit: Zoo Duisburg

Wat was het geslaagd; een dagje naar het Duitse Duisburg om daar de dierentuin te bezoeken. 

Echt een aanrader voor een dagje uit met het gezin. Je betaalt minstens €5,- minder per volwassene in vergelijking met Nederland. Om over het parkeergeld maar te zwijgen. De dieren zijn goed zichtbaar, ook voor een kind in een wagen; het apenverblijf is ruim, licht en veelzijdig, om maar een voorbeeld te noemen. 

De dolfijnenshow met vier dolfijnen vond ik één van de hoogtepunten. Het begint al meteen met springende dolfijnen, die allerlei kunstjes uithalen. Niks geen keiharde muziek met lichtflitsen á la Harderwijk. Ook wel leuk voor de kleintjes dat je niet de helft mist, omdat het halfduister is. De trainer sprak Duits, maar z'n grapjes waren goed te volgen en er was genoeg te zien. Ook geen film die de helft van de show inneemt; gewoon dolfijnen. Leuke bijkomstigheid; het bassin heeft glazen wanden, dus je kon helemaal tot op de bodem kijken. 

Verder zag ik voor het eerst in mijn leven een levende - doch slapende - koala. Het schijnt dat die beestjes 22 uur per dag slapen, dus dat was een schrale troost. In het Rio-deel liepen aapjes los, zo schattig! Eentje had het voorzien op de banaan in onze wagen... 

Lev ging uit z'n dak bij de maki's, die dolenthousiast door hun hok vlogen en sprongen. Zijn knuffelmaki was thuis zojuist in ere herstelt na het zien van de BBC-film over Madagaskar (ook een aanrader trouwens), dus dat was een geweldig 'weerzien'.

In het aquarium verwonderden we ons over de kleurenpracht onder water. Thuis hebben we over de schepping gelezen; alles was goed. Er is nog zoveel moois na de zondeval bewaard gebleven; wat een wonderlijk schouwspel. Je zou denken; wie ziet die kleuren en bijzondere vormen nou? Maar al is het 'alleen maar' tot Gods eer; wat mooi!

Ook al was het winter, er was genoeg te zien. Juist leuk ook om de pinguïns in de sneeuw te zien; zo hoort het toch? Leeuwen, beren, olifanten, giraffen, maar ook een boomkangaroe (huh?) en kleine panda met een dikke wintervacht; het was erg leuk.

Nadelen? Ja, die zijn er ook. Er was niet tot nauwelijks gestrooid, dus af en toe levensgevaarlijk glad op de wandelpaden. De dierentuin is niet aangegeven vanaf de snelweg. Wij zijn geen 'GPS-mensen', dus dat was even zoeken. Waarom niet even een bordje? Maar dat zal wel Nederlandse luiheid en gewenning van ons zijn. Net zoals het pinnen. Bij de entree kun je wel op deze manier betalen, maar in het restaurant niet. We hadden geen eten bij ons, dus moesten echt geld hebben. Na een scène - kleine kinderen en zwangere vrouw als inzet - mochten we bij de ingang contant geld pinnen. De kassa-juf mopperde iets over 'Niederländische immer mit karten zahlen,' ofzo. Ja, sorry hoor. 

Nogmaals; een aanrader. Fijn om er zo saampjes een dagje op uit te zijn. Daar komt het vaak niet van met twee grote families en allerlei andere bezigheden en verplichtingen. Nog twee daagjes en dan is de luxe weer voorbij; dan sta ik er overdag weer 'alleen voor'. Nog even genieten dan.