Waar zal ik eens over schrijven? Iets in mij roept dat je in een eerste bericht van het nieuwe jaar toch een hoogstandje moet zijn. Dat wordt het dus niet.
Waar ik uit kan kiezen? Het cliché van de goede voornemens, of sluit ik me liever aan bij de massa die bij het wegspoelen van de restanten van het familiediner zo ontzettend verlangt naar het voorjaar. Over het voorjaar gesproken; ik dacht er alvast een voorproefje op te kunnen nemen met het aanschaffen van een potje blauwe druifjes. Zo leuk in een hoge weckpot - anders knakken de tere stengeltjes - dacht ik. Het resultaat was zo barbaars, dat ik het niet eens op de foto durf te zetten. De hoeveelheid bolletjes bleek groter dan de inhoud van de pot. Met geweld perste ik hen erin - wat al genoeg zegt - en het resultaat was deprimerend. Maar ach, ik zit toch al in de winterdip. En ook dat is een uitgesleten onderwerp, rond deze tijd van het jaar.
Is het omdat Leah Nore al zo lang weigert ook maar één drupje te urineren op haar potje? (Wat nou 'Zindelijk maken is kinderspel' Debby Mendelsohn?)
Of om Lev die ook al in een (speel)dip zit en vervolgens zonde na te denken met een stift op de bank kliedert? Waarschijnlijk kan hij zich niet spiegelen aan zijn moeder... ik weet het. Ik ren van boven naar beneden om zo snel mogelijk van mijn huishoudelijke taken af te zijn, verlekker me tijdens het middagdutje van de kinderen op het wereldwijde web met Amerikaanse moeders die bloggen over hun volmaakte coockie-bak-bestaan - zouden zij dat nou nooit hebben, zoiets als met mijn blauwe druifjes of hangende kinderen?
Ik laat het hierbij. Het is officieel. Ik zeg het maar eens hardop. Ik heb een dip. En dan stuit je ook nog eens op een artikel over een gezin dat al veertien jaar over de wereld reist met vier kinderen. Gewoon hun droom achterna. Zoiets lijkt me op dit moment énig! Dus moet ik maar eens iets leuks gaan doen voor het hier uit de hand loopt.
Ps. Maak je geen zorgen. Het waait wel weer over. Lees dit ook maar eens. Dit bericht zou wel eens puur geluk van me kunnen zijn. ;)
Nou deze blog is echt een hoogstandje hoor. Dat je eerlijk durft te zijn is echt een heel dapper en meer waard dan een opgeklopt verhaal. Je mag best even dippen. Als ik dicht bij je woonde zou ik even langskomen en je een nieuw bosje blauwe druifjes brengen. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve reactie. Vandaag is de bui alweer overgewaaid hier ter plaatse.
VerwijderenHeel herkenbaar, het dipje maar ook het zindelijk maken..! Dapper dat je t zo eerlijk schrijft! Ik voel met je mee! Lieve groet
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Heb je zelf ook een blog?
VerwijderenVoel met je mee hoor!
BeantwoordenVerwijderenSoms gaat het gewoon ff niet zo lekker, of niet zo makkelijk. Juist als je het aanvaardt en jezelf een beetje verwent, waait het vaak wel weer weg.
Enne... je opmerking over de zindelijkheid luchtte me zelfs een beetje op (ooh, erg he). Boekjes zijn geweldig inspirerend en het kan je een enorme boost aan vertrouwen en moed geven, maar soms gáát het toch gewoon niet volgens het boekje.
Ons peutertje wil haar grote boodschap maar niet loslaten (verder is ze wel zindelijk overdag). Ze heeft vandaag het record gehaald van 5 dagen ophouden!! Zó naar!
En ik had echt gedacht dat die zindelijkheid heus wel zou lukken, we hebben tenslotte al 2 kids opgevoed tot grote boys.. hoe moeilijk kan het nou zijn?
Sja. En toch is het zo.
Maar weet je, zowel jouw meisje als die van ons gaan het echt wel een keertje doen hè. Tuurlijk!