21012015 | kokosbollen in plaats van dollen

Vandaag zijn de nationale voorleesdagen van dit jaar begonnen. Voorlezen is ontspannend en leerzaam; belangrijk dus. Vandaar dat ik regelmatig wat tips plaats. Ik wilde eerst zeggen dat we vandaag veel te druk waren voor het voorlezen, maar dat is helemaal niet waar. 

Vrijdag hoop ik te verjaren, dus er staat deze week nogal wat op het programma. Vanmorgen boodschappen doen, morgen bakken en vrijdag de hele dag visite. Lev werd uitgenodigd bij een vriendje, dus ik kon op m'n gemakje door de supermarkt dwalen met Leah Nore. Dat was wel nodig, want ik ben ontzettend vergeetachtig, chaotisch en onhandig op het moment. 

Vanmiddag kwamen er twee vriendjes hier spelen. Vanaf binnenkomst was het meteen schreeuwen, rennen en gooien. Nou, niet dus. Na een aantal keer ingegrepen te hebben, besloot ik hen aan het werk te zetten. De kidsproof kokosbollen van Pauline, waarvan ik eerder al het recept voor de havermoutkoekjes van had gebruikt.

Ze zijn wat droog uitgevallen, omdat Lev met z'n vriendje de banaan aan het opeten waren, in plaats van hem plat te prakken, terwijl ik met nummer drie eiwit aan het kloppen was. Ik dacht dat het wel kon, maar nee. De smaak is overigens prima, en dat terwijl er helemaal geen suiker in zit. 

Sowieso een heel makkelijk recept om met kinderen te maken - mits ze dus niet de banaan opeten - want er zitten maar drie ingrediënten in en een snufje zout. Elk was verantwoordelijk voor één ingrediënt en ze moesten elkaar helpen tijdens het wachten. Dan krijg je heel aandoenlijke gesprekken; "Hoe gaat het met de ei?" "Ja goed. Hij wordt helemaal steeds groter gebibberd." 

Om de beurt drie bolletjes opscheppen - ze lazen tussendoor nog een boekje - en daarna wat drinken. 

Tijdens het drinken heb ik een verhaal voorgelezen. Een ander deel uit de serie van Boer Boris, waarvan een boek nu het prentenboek van het jaar is. Tegen de tijd dat we klaar waren, konden we beginnen aan de kokosbollen. Yum!

Zo sloegen we meerdere vliegen in één klap. Je bent zo een uur verder en ze vermaken zich heerlijk. Niet dat ik dit elke keer ga doen, maar het was voor vandaag zeer geslaagd. Tranen met tuiten toen er afscheid werd genomen, want ze hadden ook nog langer buiten willen spelen. Ha!