Ik lees zoonlief voor uit zijn peuterbijbel, terwijl hij met zijn vingertje wijst naar Simon die het kruis draagt; 'Eh eh,' steunt hij met een moeilijk gezicht. 'Is hij blij?' vraag ik. 'Neeej,' is het antwoord. 'Huile?'

Het is vandaag Goede Vrijdag. Hoe kun je een dag goed noemen, terwijl je denkt aan de dood? Het staat zo mooi beschreven in de peuterbijbel; Hij droeg de straf die mensen hebben verdiend!

Misschien word je mismoedig van het idee dat ik dit voorlees aan een peuter van twee, maar ons geeft het hoop en troost. Wat wij niet kunnen en verkeerd doen, waar wij verdriet en spijt over hebben, wat ons tegenzit, wat wij kapot maken en waar we teleurgesteld over zijn en bovenal onze zonden; de gebrokenheid van de mens... Hij heeft het gedragen. Hij weet wat het is en maakt het weer goed voor hen die in Hem geloven en op Hem vertrouwen.

Ik vind het zo apart dat zoveel mensen spreken over 'fijne feestdagen' en 'vrolijk pasen' en eieren beschilderen voor bij de paasbrunch, terwijl velen niet weten waar de oorsprong van die vrije dagen ligt.

Hoe zit dat bij jou? Ik wens je gezegende dagen toe!

De eerste behangslinger is af - iets minder flets dan op de foto. Aangezien ik gisteren voor de vierde keer tante ben geworden, ga ik vandaag nog aan de slag met de volgende slinger; voor mijn nieuwe, lieve nichtje! En ondertussen stapelen de ideetjes zich op.

Dit bijvoorbeeld; geinig toch? Of wat betreft het behang; zulke letters. Of behang op de 'schopschotten' van je trap, zoals hier. Maar je kunt ook boeken kaften, een lijst om een mooi stuk behang hangen of enveloppen maken (moet ik deze toch nog maar eens aanschaffen zelf maken)... Dus ik ga niet meer langs bij jullie blogs, want anders raak ik over-geïnspireerd...

*stuiter-koester-jubel-tevreden-zucht; de ZON!

*denkt na over eerste give-away, gewoon omdat het heel erg FIJN is om iets weg te geven...

*officieel LENTE, dus officieel mijn huis updaten met kleur, andere stofjes en verplaatsen/verwisselen van vaasjes en potjes en kannen...

*trotse BEZITTER van zes behangboeken voor hele leuke ideetjes

*nog steeds best DRUK, maar wel op een fijne manier...

Hoe is het met jullie?

Ik lijk de heen-en-weer-wolf wel van Pluk van de P. met mijn programma. Ik ontdekte een heel leuke winkel, waar ik een kraamcadeau kocht voor mijn nog niet geboren neef of nicht. En toen zag ik ook een doosje met stempels. En ergens halverwege bij de kringloop-stop kocht ik een blik voor mijn haaknaalden en een fotootje voor mijn 'schrijfproject' - waarover hier meer - en ik haakte ook de baret af en maakte mijn eerste bloemetjes voor een slinger. En daar had ik natuurlijk bollen voor nodig die lekker afgeprijsd en heel mooi op mij lagen te wachten in een andere heel leuke winkel. En ik luister naar deze cd, terwijl mijn gedachten zich vermenigvuldigen verenkelvoudigen en ik ben vanmorgen ook nog even bij een heel lieve mevrouw uit de gemeente op de koffie geweest en we gaan dit weekend weg met nog vijftien anderen en ik moet daar nog boodschappen voor doen en de fysiotherapeut zegt dat ik niet meer mag tillen en ik had een overleg voor de jeugdvereniging die ik leid en mijn halve familie is deze maand jarig en... nog veel meer...

Dus, doei! Fijn weekend en tot volgende week.

Kerst. Juliane had haar drie broers en vriendin uitgenodigd. Wat was ze geschrokken toen ze de deur voor Mies opendeed. Tenminste, dat had Philip gedaan. En toen had hij haar geroepen. Zo van ‘Juliane!’ terwijl hij haar altijd ‘Julia’ noemde. Er moest wat aan de hand zijn, wilde hij haar bij haar zo noemen. Ze had zich gesneld naar de voordeur en daar stond Mies. Met kort haar. En permanent. Ze had een plant vast  – ze hield meer van bloemen en dat wist Mies best – die haast slordig in haar handen geduwd werd met de woorden ‘Een soort geranium.’ Dat betwijfelde ze. Of het een geranium was. Maar het ergste was de onaangekondigde gast. Een modern gehoornde bril. Hij stond daar zo nonchalant, alsof het vanzelfsprekend was ergens zomaar het kerstdiner te nuttigen. Nou ja, het was tenslotte kerst, van de vrede op aarde, maar ze had het niet kunnen waarderen. Vooral die uitdagende blik van Mies niet. ‘Jarreld,’ heette hij. Precies een naam voor dat soort mannen. Zo onbetrouwbaar en populair als alle andere heren waar Mies mee had gescharreld. En dat voor haar leeftijd.

Nam dan haar broers. Ergens had ze altijd gehoopt dat Geert, Fredrik of Hugo Mies zou huwen. Maar die gedachte was dwaas. Ze mocht zich gelukkig prijzen dat Mies niet een vaste plaats in de familie had. De uitnodiging was dan ook meer een jarenlange gewoonte geweest, vriendinnen waren ze al lang niet meer. Dat kapsel was ook vast een gevolg van de omgang met mannen als Jarreld.

Hij zat constant opmerkingen te maken die niemand op prijs kon stellen. Alleen Mies met haar dwaze gelach. Wat was ze dan trots op Philip met zijn nieuwe bretels.

Juliane speelde met haar servetring en glimlachte. Ach, toe. Het was tenslotte kerst. Van vrede op aarde.

Dat moet je niet onderschatten, hoor. Meneer loopt weer rond en 'das effe wenne' voor mama die vier, vijf dagen lang niet op hoefde te letten omdat de patiënt voor pampus op de bank of in bed lag.

Maar ik word snel bij de les gehaald; in een onbewaakt ogenblik gooit hij de staande lamp bij oma om en het glazen kapje ligt aan diggelen. Hij staat aandachtig naar een opgeraapte scherf te kijken.

Ik bonjour hem de keuken in en haal de scherf uit zijn handen. In een ander onbewaakt ogenblik had hij er waarschijnlijk al één te pakken, want er ligt al een scherf op het aanrecht. En we zien bloed...

Nu loopt hij met een pleister. En z'n duim gebruikt hij niet; die steekt de lucht in. Want die 'ies auw'.

Meneer is aan de betere hand en heeft meteen gezellige praatjes. Hij is dol op de antibioticakuur die hij krijgt voor zijn oorontsteking en vraagt heel beleefd na zijn 'spuitje'; 'Mama, nog één?' Hij gaat hiervoor ook, zodra ik het flesje schudt, speciaal  aan 'zijn tafel' zitten waar hij moet eten en drinken. Hij is een gewoontedier.

Ik ga met hem aan tafel zitten en besluit toch wat te gaan doen aan de 'Uitdaging', zoals ik het maar ga noemen.

We behandelen de komende zes weken de eerste plaat 'Dit ben ik' uit het boek van Bas. Heel toepasselijk bij zijn oorontsteking. 'Heb je pijn aan je oor?' vraag ik. 'Oor', zegt hij fronsend, terwijl hij er even verwoed overheen wrijft. En ook de snottebellen komen van pas. 'Heb je een vieze neus?' vraag ik. 'Neus', herhaalt hij. Om meteen bellen te gaan blazen en vervolgens naar de doos met tissues op tafel te wijzen. We kleuren een laars in en trekken gekke bekken. Maar dan is hij het zat. Prima. Ik zing onafgebroken; 'Klap eens in je handjes', terwijl hij - eindelijk - kan spelen met zijn nieuwe speelgoed.

Nou, het haakwerk gaat fantastisch, facebook knikker ik er denk ik weer uit - ik heet niet voor niets Wispeltuut - en zoonlief viel vanmorgen zittend op een stapel kussens in slaap, dus van pedagoochelen komt er weinig. Morgen toch maar de dokter bellen als hij weer verhoging of koorts heeft. Net terug van de huisartsenpost; oorontsteking is de boosdoener...

En verder heb ik de mooiste bloemetjes op aarde gekregen, helaas hingen er een aantal al snel slap (door de kou denk ik). Het viel me vandaag op, toen ik ze naast mijn pauwenveren zette, dat er ook oranje in de veren zit. Grappig, dat springt ineens in het oog... Wat kleur al wel niet doet!

Ik ben afgelopen weekend begonnen aan een haakwerk; een baret. Het valt me mee hoe makkelijk haken eigenlijk is. Voor de leken onder ons; deze site is heel handig en leuk! Verder heb ik dan toch maar een twitteraccount (@mwwispeltuut) aangemaakt. En een facebookaccount. Geen idee hoe het werkt. Hoe maak je vrienden? =P

Zoonlief is aan de betere hand - dank voor de felicitaties en goede wensen - alhoewel hij ineens vergeten is wat 'nee' betekent en hoe hij zichzelf moet vermaken. Vanmiddag ga ik met hem aan de slag met 'Bas'. Omdat ik huisvrouw ben, geen inkomsten heb en mijn hart ligt bij opvoeding en onderwijs, gaat hij niet naar de peuterspeelzaal, maar wil ik hem wel een 'programma' aanbieden, om hem wat uitdaging te geven. Ik zal er morgen eens verslag van doen.

En ik wil gewoon even zeggen dat ik vanmorgen de ramen beneden bijna allemaal binnen en buiten heb gezeemd en de keuken opgepoetst en een heel lekker ongezond hapje heb gemaakt voor onze logé van mascarpone/slagroom, poedersuiker, bladerdeeg en glazuur.

Zo. En nu ga ik weer haken.

Gisteren was het feest. Veel gezelligheid, cadeaus, verwennerij en drukte voor onze tweejarige zoon. Nu ligt het arme ventje met hoge koorts kreunend op de bank; kan'die niet eens spelen met z'n nieuwe aanwinsten.

Dat is het leven.

Ik zat zo eens te filosoferen en ik bedacht dat het er niet toe doet hoe oud je bent, hoe de situatie is en wat je bezighoudt... Het enige wat er altijd toe doet is liefde. En liefde ontvangen kan alleen als liefde gegeven wordt. En liefde is pas echte liefde als het in elke situatie stand houdt.

'En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.' 1 Korinthe 13:13

Zolder opruimen, voorjaarsmidwinterschoonmaak, keuken poetsen... Ik hoor allemaal ijverige poetsberichten om me heen. En aangezien we hier de zolder al gedaan hadden, begon ik maar aan al die foto's die op de harde schijf geplaatst staan en waar ik niets meer mee doe... Zo kom je nog eens wat tegen;

Manlief maakte deze tijdens ons uitstapje begin januari dit jaar. Werkelijk. Hoe kom je erop om zoiets te fotograferen! =D

Het resultaat. Terwijl Manlief boven een deuropening staat te zagen uit een muur - onder luid gejuich van Zoonlief met plastic zaag in rechterhand - knip en stempel en plak ik wat vlaggetjes in elkaar en maak ik een collage. Morgen deel II.

Nou, ik heb ze ook hoor... tape, tape en tape om mee uit m'n creatieve dak te gaan. En verder heb ik wat spulletjes verzameld om vanmiddag in alle rust wat moois mee te maken... En dat grote, rode vlak is een dummy; voor inspirerende notities en mooie plaatjes in een dagboekvorm. Aangezien ik barst van de plannen en overzichten en lijstjes, leek het me een goed plan het eens te bundelen met wat woord en beeld. Wordt vervolgd!

Ik ben op zoek naar kleur, zonlicht, muziek en vitamientjes. Iemand een idee waar ik die kan vinden? Want ik ben voor de zoveelste keer verkouden deze winter.

Maar laat ik niet mopperen; m'n bolle buik groeit, perfect op maat, het hartje roffelt poch-poch-poch volgens zoonlief... Nog drie maandjes. En tot die tijd rustig aan voor de bloeddruk. En tot die tijd heb ik nog genoeg te doen! Maar ik heb ook al heel veel gedaan... De zolder is eindelijk opgeruimd (wat is het toch makkelijk en snel volgestampt in drie jaar tijd), zodat ik wat voor op de vrijmarkt heb om te verkopen op koninginnedag...

Wat doen jullie, op de bank de plechtigheid volgen of struinen op de markten?

En ik maakte me zo druk... 'Wat zal ik zaterdag toch gaan doen als Manlief weg is?'

Het lost zich vanzelf op. Zoon is ziek en ik speel zustertje. Doet me denken aan de eerste drie regels van dit gedichtje;

Een mens lijdt dikwijls 't meest

Door 't lijden dat hij vreest

Doch dat nooit op komt dagen.

(Zo heeft hij meer te dragen

Dan God te dragen geeft.

Het leed dat is, drukt niet zo zwaar

Als vrees voor allerlei gevaar.

Doch komt het eens in huis,

Dan helpt God altijd weer

En geeft Hij kracht naar kruis.)

Restjes recyclen. En 'dat kan ik zelf'.

Als ik dan zo'n mand bij een winkel zie staan, gevuld met peperdure kussens, dan denk ik aan die enorme stapel (vilt)lappen die ik heb liggen... Oooh, al die ellendige inspiratie...

Vandaag ben ik - in tegenstelling tot wat ik eerder berichtte - heerlijk productief bezig geweest. (Ik denk dat het de zon is.) Zo hoop ik 12 april op een zogenaamde snuffelmarkt te staan met wat handgemaakt en gerecycled materiaal. Ik bedacht me vandaag dat het al snel april is, dus versierde ik wat servies met een OHpen (erg leuk, moet je ook eens proberen!), kleedde ik een baby-hap-potje aan met restjes vilt en bestempelde ik Ierse kiezels (bedankt mam). O ja, ik heb een groot deel van de voortuin gesnoeid en bladvrij gemaakt. En ik heb ook nog opgepast en huiswerkbegeleiding gegeven aan twee pubers en m'n schoonmoeder op bezoek gehad en het geleende lijmpistool gezocht (zonder resultaat, sorry mam) en lekker in het zonnetje m'n ongezonde bammetjes opgegeten en...

Zo zo. Ik sta er zelf van te kijken. Moet ik vaker doen, zo'n overzicht maken in plaats van al die planningen die maar niet omgezet willen worden in activiteiten. Ha!

Je leven zal maar uit niet meer bestaan dan met een stok in het zand spelen, terwijl de zon schijnt en de vogeltjes fluiten.

Je leven zal maar - voor heel even - uit niet meer bestaan dan dit met al je zintuigen te mogen absorberen, ervan te genieten en op te laden.

Dat heb ik ook altijd met dit lied.

SINAASAPPELSAUS

Witlof is behoorlijk bitter. Sinds ik mijn groente stoom in plaats van kook, is de smaak beter, maar toch blijft het een lastig product voor een klein kind. Door de kookcursus ben ik me meer bewust van smaakcombinaties en zodoende bedacht ik dat er iets zoets bij de witlof moest. En het moet natuurlijk zo gezond mogelijk. Het werd dit oersimpele sausje.

Wat heb je nodig voor zo'n vier personen?

*3 geperste sinaasappelen *een fikse eetlepel maizena en natuurlijk een *garde en een *pannetje *eventueel een eetlepel citroensap

Check, check. En nu?

*Verwarm de sinaasappelsap en eventuele citroensap in het pannetje en voeg al roerend met de garde de maizena toe. Breng dit aan de kook, nog effekes laten pruttelen en klaar!

Tips?

*Stoom de witlof, maak een aardappelpuree (zachter dan een 'brok', dus voor de kleintjes en sommige volwassenen aantrekkelijker) en voor de 'bite' zou je al dan niet geroosterde pijnboompitten of walnoten toe kunnen voegen. Een restaurant is er niets bij.

*Klontjes? De maizena kun je van tevoren even zeven om dit te voorkomen. En al roerend toevoegen hè?

Terwijl buiten de was wappert en het dekbed lucht, neem ik even pauze met dit muziekje om in de 'stemming' te komen.

Kijk. Ik zie altijd alles zwart-wit. De uitdrukking 'een beetje' ken ik alleen uit recepten in ze zin van 'voeg een beetje zout toe naar smaak'. Nu begon ik dit jaar opnieuw met bloggen; één van de vele plannen die ik concreet maakte. En ik zei dat ik plannen had. Heel veel plannen. Dat zul je ondertussen wel gemerkt hebben.

Maar nu ben ik het gruwelijk zat.

Begrijp je ondertussen al wat ik  bedoel? 'Ik zou...', 'en verdiep me in...', 'ik denk, droom, mijmer, wil graag en doe bij vlagen iets aan...'.

Nee. 't Is goed geweest en 't is me teveel. Dit kost me meer dan dat het me oplevert. Maar ja. Hoe ga ik dat oplossen? Ik kijk naar het visje uit het zeeaquarium dat ik begin dit jaar mocht ontmoeten in levende lijve. Strepen. Afstrepen. Plannen en afstrepen. Nog meer lijstjes denk ik.

Ik verdiep me momenteel in thuisonderwijs. Vaste plannen heb ik nog niet, maar het kan geen kwaad me te oriënteren op de mogelijkheden, nu zoonlief binnenkort twee jaar hoopt te worden.

Zo schafte ik het eerste prentenboek - met handleiding - aan van 'Bas' (eigenlijk wil ik de hele methode erbij, maar dat is nogal prijzig), verdiep ik mij in de ontwikkeling van een peuter en vond ik een mooi kleurboek bij een fantastische winkel waar ik vast nog meer aan ga schaffen voor dit 'project'. Ook gaan we elke week (moes)tuinieren bij de kennis waar ik ooit boerenkool van kreeg. De bibliotheek is wat de ontwikkeling betreft ook een uitkomst! Hmmm, m'n liefde voor onderwijs bloeit op als een voorjaarsbloemetje.

Ps. Ik maakte onlangs een heerlijke, zoete sinaasappelsaus voor bij de (altijd ietwat bittere) witlof. Binnenkort het recept!

Onlangs begon mijn vroege voorjaarsschoonmaak. Want wil je kunnen schoonmaken - straks in het heerlijke voorjaar - dan moet de boel opgeruimd zijn. En ik wil ook meteen alle 'werkjes en klusjes' achter de hekken hebben.

Onvoorstelbaar hoe je een huis binnen drie jaar dicht kan laten slibben. Ik ben niet zo van het opruimen en zeker niet van het weggooien. Maar nu mijn creatieve ingevingen belemmerd worden door het feit dat ik geen overzicht heb - ik kan niet werken in rommel - en ik eerst alles op moet graven, besloot ik om alles eindelijk eens op te gaan ruimen. En weg te doen. Maar voor ik verder ga, iets wat nog vóór het opruimen vóór de voorjaarsschoonmaak komt; een winterslaapje. Want mijn lichaam moet voor een bollend buikje zorgen.

ONGEZUURDE KOEKEN - matzes

Het was weer tijd voor een recept, maar aangezien de drukte deze week zocht ik iets makkelijks. Uiteindelijk was ik er iets langer mee bezig (het bakken in een pan vergt geduld), maar het was geslaagd, eenvoudig en leuk.

Wat heb ik nodig?

*200 gram bloem + wat extra *2 el olijfolie *1 tl zeezout *max. 100 milliliter water *een vork *koekenpan en *een deegroller

Daar hoef ik niet eens boodschappen voor te doen! En nu?

*Kneed de ingrediënten tot een 'taai' deeg, dat niet aan je handen plakt. Voeg daarom niet meteen al het water toe.

*Verdeel het deeg in kleine balletjes en rol die met de deegroller plat. Prik er met een vork gaatjes in.

*Bak de koeken aan beide zijden in de pan, zonder boter of olie, op hoog vuur. (Of in de voorverwarmde oven op een ingevette bakplaat, 10 minuten op 250 °C)

Nog tips?

*Je kunt de koeken met een hartige dip (of gewoon smeerkaas) serveren of lekker volsmeren met agarvesiroop bijvoorbeeld. Of voor de 'slechteren' onder ons; roomboter met suiker... Eindeloze variaties mogelijk!

*Meng in het deeg wat knoflook, zaadjes of kruiden voor meer smaak.

Terwijl ik vanmorgen met zoon wandelde op de kinderboerderij, kon ik mijn eerste workshop evalueren met mezelf. Wat dingen die ik met jullie wil delen;

*het coachingsinstrument dat ik gebruikte bij mijn inleiding *een boekje wat me geweldig inspireert - en ik heb me voorgenomen daar nog meer gebruik van te gaan maken dan ik al deed - en *tot slot nog (één en twee) leuke hulpjes om te leren 'buiten de lijntjes' te kleuren...

Onlangs berichtte ik over het alternatieve speelgoed van zoonlief. Gisteravond kwam ik op deze site terecht en ik kan u vertellen; mijn interesse is gewekt! En ja, ik haal me altijd veel te veel op mijn hals...

Morgen hoop ik een creatieve workshop te geven voor het goede doel. We gaan aan de slag met oud servies. En donderdag gaan we koken. Als het goed loopt, maak ik er misschien wel 'werk' van!

Hallo lieve, kleine, mooie lupines. Wat heerlijk om jullie weer te zien. Was het koud in de sneeuw? Wat zijn jullie sterk en dapper! Gaan jullie heel, heel groot worden dit jaar?

KOEKJES - van spelt

Benodigdheden

*200 gram speltmeel *100 gram roomboter *3 el agavesiroop *3 el kokos of een handje rozijnen *bakplaat met bakpapier en eventueel *uitsteekvormpjes voor de koekjes

Recept

*Verwarm de oven voor op 180 °C en wel de rozijnen, als je die wilt gebruiken. Dep de rozijnen goed droog.

*Je kneed de ingrediënten, met uitzondering van de kokos of rozijnen, tot een mooie deegbal.

*Rol het deeg uit of maak met de muis van je hand - vind ik veel fijner werken - een platte plak deeg en steek daar de koekjes uit. Druk de koekjes in een laagje kokos of de rozijnen, leg ze op de bakplaat met bakpapier en bak ze ongeveer 15 minuten.

Tips?

*Snijd de boter in blokjes voor je gaat kneden. Is makkelijker.

*Deeg te droog? Boter toevoegen. Deeg te vochtig? Meel toevoegen.

Ik voel me een beetje pips vandaag. Dus begon ik mijn dag met het persen van sinaasappels en citroenen voor de nodige vitamientjes. Ik vond een overheerlijk recept van speltkoekjes en bakte die maar meteen en besloot dat het tijd was om wat ooit-aan-begonnen-projecten aandacht te gaan geven. En wel hierom;

Ooit zag ik hier namelijk een leuk idee en ik begon te borduren uit de losse pols. Toen vroeg zij zich in een bericht af wat ze met soortgelijke borduursels moest en ik adviseerde haar om - net als ik ooit deed - lavendelzakjes te gaan maken, wat ze ook deed (joepie). Toen ik zag dat ze mijn idee zo enigjes vorm had gegeven, vroeg ik me af waarom ik er zelf niets meer mee deed. Vandaar.

Nog meer inspiratie nodig? Kijk eens hier, hier en hier... Jullie nog tips?

Hé pssst; bij deze m'n huishoudschema 

Gisteravond had ik mijn eerste kookcursus. Nog vijf avonden te gaan en ik kan haast niet wachten! Ik heb heerlijk gegeten en ben stukken wijzer. Zelfs een verse vis schoonmaken is me gelukt. En het restje dessert, niet geheel verantwoorde chocolademousse, ligt nu in mijn koelkast te wachten. Ga ik straks in mijn eentje verorberen. o nee, manlief mag ook een hapje...

Ik ruik voorjaar, hoor vogels, zie het voorzichtige zonnetje, voel kriebels.

Dus ik koop blauwe druifjes.

Aangezien ik iemand ben met duizend-en-een plannen, grote waslijsten met alles-wat-ik-nog-doen-moet en ik een huishoudelijk gedisciplineerd en organisatorisch talent heb onder het niveau van de zeespiegel, help ik mijzelf.

Zo is donderdag bijvoorbeeld mijn naai- en herstelwerkdag, maandag de dag van het sanitair, het weekend voor mijn familie en vrienden en dinsdag keukenpoetsdag (inclusief afnemen van alle deuren beneden.) Ook is het vaste regel dat de eerste week van de maand wat intensiever gereinigd wordt en op plekjes waar ik niet elke week iets doe. De koelkast bijvoorbeeld. Of ontkalk-karweitjes... Ik mag er best eens vanaf wijken hoor,  maar ik maak strenge afspraken met mijzelf. Niet vaker dan twee (over)dagdelen mag ik (op) visite. Anders loopt alles in de war. Ik zal binnenkort eens mijn lijst presenteren. Want die hangt uitgetypt en wel aan de binnenkant van mijn trapkast.

Hoe doen jullie het huishouden?

Geef zoonlief een zak van de groenteboer en hij is weer een paar uurtjes zoet. Nadat hij een horrorweek achter de rug heeft - nee wij doen niet aan carneval - met enorme driftbuien waarbij nogal wat sneuvelde of door de kamer vloog, is hij weer helemaal de oude. Gelukkig maar! Ik denk dat het een ontwikkelingssprongetje was. Vanmorgen hebben we saampjes een kruidcake gebakken en geluisterd naar het hartje van de baby. Douche geschrobd,  toiletten in de bleek, vloer gezogen, bed afgehaald en in de was... 'k Ben goed op dreef deze maandagmorgen.

Even verplicht op adem komen, nu mijn laptop het had begeven.

Ik kan terugkijken op heel wat productiviteit als ik m'n berichtjes zo nalees. Van mijn Mams een tijdschrift gekregen over moestuinieren en een aanbod van een bekende om zijn enorme lap moestuin aan mijn onkunde toe te vertrouwen - onder zijn begeleiding dan - zodat ik ook de fijne kneepjes van het vak kan leren. Hoe fijn is dat? Met als voorschot een schaal walnoten en een zelf-geoogste boerenkool.

SIROOP - mandarijn

Een kwestie van een berg fruit, water en eventueel wat suiker. Zonder kunstmatige kleur-, geur- en smaakstoffen.

Wat heb ik nodig?

Voor deze siroop gebruikte ik; *2 kilo mandarijnen *1 liter water *350 gram rietsuiker (maar dat kun je zelf naar smaak toevoegen) *grote pan *pollepel *stamper *kom *vergiet *trechter *goed gereinigde fles met schroefdop

Wat moet ik doen?

*De mandarijnen pellen. Liefst boven de pan, zodat geknoei verspilling van sap voorkomt. Giet het water en de suiker bij de mandarijnen en breng het goedje aan de kook. Laat het nu zachtjes zo'n vijftien minuten inkoken. Roer af en toe door.

*Stamp de mandarijnen nog wat fijn. Zo weet je zeker dat je alle sappen gebruikt. Giet de inhoud van de pan in het vergiet dat in een kom hangt. Plet met de pollepel de resten in de zeef, roer er wat in, zodat er geen druppel verloren gaat.

*Giet de sap door middel van de trechter in de fles, pas op; HEET! Draai de dop erop, zet de fles ondersteboven neer en laat de siroop afkoelen. Op een gegeven ogenblik hoor je het deksel vacuüm 'ploppen', daardoor is de siroop langer houdbaar.

Tips?

*Probeer het met ander (seizoens)fruit. Schat zelf in hoeveel water je nodig hebt (niet te veel, in de pan hoeft echt niet alles onder water te staan, het fruit zorgt zelf dat er meer vocht komt).

*Pas de hoeveelheid suiker aan. Hoe minder zoetstoffen (hoe puur ook), hoe beter.

Ik heb van het weekend zelf boter gemaakt. Maar dat ging - zoals bij mij wel vaker het geval is - niet geheel zoals gepland.

Bij een kookwinkel had ik de nodige kaasdoek gespot voor €9,95. Maar via een tip op een vaag forum op het wereldwijde web, kwam ik erachter dat kaasdoek ook gebruikt wordt voor  borduursels en dus ook in een stoffenwinkel te koop is.

Zaterdag trotseerden we compleet als gezin de kou en na op de markt geen enkele stoffenkraam - want daar zou het misschien nóg goedkoper zijn - ontdekt te hebben, kochten we bij de stoffenwinkel een meter kaasdoek (halve meter leek me net te klein). Aangezien stoffen altijd dubbelgeslagen verkocht worden, had ik twee kaasdoeken van een vierkante meter voor slechts €5,95!

Blij en gelukkig met de zelfgemaakte boter in het vooruitzicht huppelde ik over de markt waar ik nog een visje kocht voor tussen de middag.

En toen zaten we in de auto op weg naar huis met ons visje, zonder kaasdoek. En toen snel terug naar de markt - onvindbaar. Ik was in tranen (zwangerschapshormonen). Hoe kon iemand zo vals en hebberig en oneerlijk en onrechtvaardig en... en...

Manlief loodste me mee naar de stoffenwinkel waar we ontdaan een tweede poging deden. Dit keer kreeg ik - heel lief, maar wel te laat - in een bleek, krakerig tasje - zodat geen enkele dief iets kostbaars zou vermoeden was de theorie - mijn nieuwe lap mee.

Het voelt nog steeds erg oneerlijk. Maar de boter werd fantastisch. En ik ben - troost ik me - nog altijd goedkoper uit dan bij de kookwinkel, als ik er daar twee gekocht zou hebben.

04022013 | boter maken

BOTER

Zelf boter maken; lekker en weinig werk. En met een beetje kruiden heb je zo een overheerlijke kruidenboter! (Als je kaasdoek tenminste niet gejat wordt, dat had ik dus.)

Wat heb ik nodig?

*(1 liter slag)room, liefst zo puur mogelijk * heel veel - dat is 3 - grote kommen *mixer *vergiet *vochtige kaasdoek  *eventueel ijsklontjes

En als ik dat heb staan?

*Dan doe je de slagroom in een grote kom, liefst met spatrand, en ga je de slagroom tot boter kloppen! Dat duurt wel een kwartier; je krijgt eerst slagroom en dan nog even volhouden (stel je niet aan, vroeger deed men dit met de hand). Je hebt 'boter' als het spettert en er klontjes, schilfers in het vocht drijven. Je kunt beter te lang dan te kort kloppen.

*Neem een schone kom, plaats daar het vergiet in en daarin de vochtige kaasdoek. Giet de geklopte room erin. Wat in de kaasdoek blijft hangen is je boter, het vocht is... (trrrrromgeroffel) romige karnemelk! Kun je weer fijn ergens anders voor gebruiken. Wring de boter in de kaasdoek goed uit.

*Neem een schone kom, vul die met koud water, eventueel wat ijsklontjes en ten slotte je 'klomp' boter. Nu ga je met je koude handen deze klomp boter kneden. Het water wordt troebel, dus ververs na een tijdje het water en herhaal dit 2 á 3 keer tot het water niet meer troebel wordt. Zo voorkom je dat je boter snel ranzig wordt.

*Wring de boter eventueel nog een keer uit in de kaasdoek en doe hem in een goed gesloten bakje. Zo kun je de boter twee weken bewaren.

Tips om het nog  aangenamer te maken?

*Let op dat bij het kneden met ijsklontjes de klontjes niet in de boter verdwijnen =P

*Voeg aan het einde zout toe en/of andere kruiden om meer smaak - lees kruidenboter - te krijgen.

*De karnemelk is volgens mijn man bijvoorbeeld heel lekker in je koffie. Maar dat is voor mij een verboden product, dus ja...

Anders eten, betekent heel veel andere dingen ook anders. Aangezien ik al enkele weken bezig ben met het omgooien van mijn eetgewoonten, begin ik nu wel wat ongedurig te worden. Ik wil het gewoon helemaal 100% op orde hebben. Ik weet het, 't is hollen of stilstaan hierzo.

Vandaag ruim ik de boel vol goede moed verder op. Volgens één van de vele inspirerende boeken die ik lees, moet ik dan een vuilniszak pakken en alles er zonder pardon inkieperen, wat ook maar niet in de keuken hoort volgens mijn nieuwe normen. Dat gaat me te ver. Ik ben langzaam alles aan het opmaken, wat al maanden in mijn keukenkastjes staat te vergaan. Zie hier het resultaat. Complete choas.

En de komende week eten we custartvla.

Heel veel custardvla. =P

DRESSING

Als je volgens je omgeving als een konijn zit te knagen aan je 60% tot 70% rauwe groenten, kun je hen de ogen uitsteken met deze heerlijke én zuiverende, gezonde dressing. Goed voor je bloedsomloop en spijsvertering. Smerig detail; mijn gast - met moeilijke stoelgang - zat na een sla met deze dressing spontaan binnen een half uur op het toilet. En velen anderen volgden.

Dat is wat ik nodig heb. Hoe kom ik aan die dressing?

Schud in een *potje of fles die je goed af kunt sluiten met een schroefdop; *200 milliliter olijfolie *100 milliliter (cider)azijn *2 eetlepels water *1 eetlepel honing *1 eetlepel grove mosterd *1 fijngehakt teentje knoflook *1 takje of halve eetlepel rozemarijn en tot slot *een snufje grofgemalen zwarte peper (en eventueel *zeezout).

Tips?

*Bewaar het potje of de fles op een donkere plaats. Dan is hij zeker een week houdbaar.

*Gebruik een scheutje dressing (in plaats van een ongezond sausje) over je avondeten, om wat pit te geven aan de maaltijd.

recept; Detox, ISBN 978 1 40546 702 5

Kwestie van teveel plannen, slecht gepland;

'En ik moet nog zoveel doen, nog zoveel, nog zoveel...'

Op de wijs van; 'En we gaan nog niet naar huis'. 

SOEP - kool

Wat kan ik er zoal ingooien?

*In een redelijk grote pan gooi je; *500 gram (groene) kool in reepjes gesneden *1 ui in gehalveerde ringen *2 teentjes knoflook *1 liter bouillon *eventueel 100 gram pasta *kruiden; tijm bijvoorbeeld *en olie, daar begin je mee...

Dus ik begin met de olie?

*Ehm, nou nee. Ik begon met de bouillon te trekken, die ik even in een maatbeker goot om later weer toe te voegen. Dan de olie in dezelfde pan verwarmen, knoflook persen en dat met de ui even fruiten in de olie.

*Daarna voeg je de kool toe, die je even mengt met de ui- en knoflook-olie. Als dat gebeurd is, giet je de bouillon erbij en voeg je de 'eventuele' pasta toe... en de kruiden. Het geheel af en toe even doorroeren en lekker zo'n 10 minuten laten pruttelen. Het kan langer, maar hoe langer je het kookt, hoe meer voedingsstoffen er verloren gaan. Heb je meer smaak van de bouillon, proef je de groenten niet meer.

Nog tips?

*Probeer dit eens met andere groenten, andere kruiden.

*Serveer met vers brood, 'staafjes' rauwe paprika of handje noten voor iets om in te bijten voor de liefhebbers. Wat geraspte geitenkaas erover smaakt ook.

*Ik haal aan het einde de staafmixer er even doorheen, aangezien zoonlief geen repen kool of ringen ui naar binnen gewerkt krijgt zonder gigantisch te knoeien.

BISCUIT - van yoghurt en speltmeel

Ik houd van koken en bakken. Maar vooral in dat laatste ben ik echt geen ster. Het aanrecht staat altijd te vol, ik knoei en vergis me in de volgorde en vaak blijkt dat ik niet de juiste ingrediënten in huis heb, dus sla ik aan het improviseren wat dus lang niet altijd goed uitpakt. Maar dit recept... dat kan iedereen. Zelfs ik.

Wat heb ik nodig voor 20 koekjes?

*2 eieren *60 milliliter yoghurt *100 gram rietsuiker *85 gram en een beetje speltmeel *garde *eetlepel *wat roomboter en een *kwast om de *bakplaat in te vetten

Heb ik. Wat nu?

*Verwarm de oven voor op 200 °C. Vet de bakplaat in met roomboter. Bestrooi dit met wat meel (goed uitspreiden) en klop de overtollige meel eraf. Dan heb je dat maar alvast gedaan.

*Klop het ei met de suiker tot een luchtige massa (het wordt met gewone suiker wat lichter, maar dat was niet mijn beleving bij rietsuiker, omdat het - denk ik - donkere suiker is).

*Voeg de yoghurt toe en weer kloppen... meel erbij en weer kloppen. Het wordt een wat stroperig beslag.

*Neem de beslagkom links in de hand, de lepel rechts - of als je links bent andersom - en schep nu met de lepel kwakjes op de bakplaat. Het loopt iets uit, maar dat geeft niet. Schep totdat de bakplaat vol of het beslag op is en doe de bakplaat in de oven. Bak de koekjes zo'n 10 tot 15 minuten (het ruikt zo heerlijk hè?), laat ze afkoelen op een rooster.

Nog tips?

*Houd ze in de gaten in de oven. Het zijn nogal platte koekjes, dus ze branden snel aan. Zet de bakplaat dus ook niet te hoog in de oven.

*Door de yoghurt zijn de koekjes wat 'taai' van structuur. Maar goed te eten, hoor! Zoonlief smult ervan.

*Ik ga het de volgende keer eens met zelfgemaakte chocobrokjes proberen om chocolate chip coockies te maken. Dus wordt vervolgd.

*Bak het voor je bezoek krijgt, ruikt het zo heerlijk knus en huiselijk =P

Terwijl het buiten waait en regent, broed ik binnen op allerlei fijne dingen. Gisteren heb ik mijn stoompan voor het eerst gebruikt, wat een succes! Bij deze het recept.

Verder ben druk met het verzamelen van (bieb)boeken en recepten en weetjes om de informatie op mijn blog uit te breiden. Dus houd de boel hier goed in de gaten!

BROCCOLI (met rijst en kruidenboter)

Wat heb ik nodig?

*stronk broccoli *kopje gevuld met rijst *kruidenboter *1 ui *stoompan *pan

Hoe bereid ik de maaltijd?

*Vul de onderste pan met water, zo'n 2 cm hoog, en breng het aan de kook. Kook ondertussen in de fluitketel of waterkoker nog wat water.

*Als het water kookt zet je de stoompan met rijst erop. Giet het gekookte water uit de fluitketel of waterkoker over de rijst. Zorg dat het water in de pan wegzakt, zodat de rijst vochtig is en het water onderin de pan wat hoger komt te staan. Vergeet niet het deksel erop te doen!

*Maak de broccoli schoon; de stronk/steel ook (schil deze). Voeg na 10 minuten de rijst gekookt te hebben, de in blokjes gesneden stronk toe en dan na 5 minuten de broccoliroosjes. Na 5 tot maximaal 10 minuten is alles klaargestoomd!

*Smelt ondertussen in een pannetje de kruidenboter, terwijl je een ui versnipperd. Voeg de ui aan de gesmolten boter toe en laat het een minuutje sudderen.

*Serveer de rijst, broccoli en daarover het kruidenboter-ui-goedje.

Tips?

*Dit recept is voor twee volwassenen en een kind.

*Loopt het water bij het rijst begieten niet weg? Til de stoompan iets op; de druk van de stoom van het kokende water houdt het doorlopen tegen.

*Serveer met bijvoorbeeld ongezouten, onbewerkte cashewnoten voor extra smaak.

JAM

Jam maken is heel makkelijk. Zorg dat je genoeg potjes in huis hebt en een hele berg fruit... je kunt de jam gerust een jaar bewaren!

Wat heb ik daarvoor nodig?

*3 kilogram fruit *evenveel suiker (of minder voor minder zoete jam) *pan *mes of stamper *goed sluitende potjes

Hoe maak ik jam?

*Snijd of maal het fruit fijn. Hoe grover de stukken, hoe grover de jam van structuur wordt.

*Doe de suiker en het fruit in een pan en breng het geheel aan de kook. Laat het dan zo'n 15 tot 30 minuten doorpruttelen. Hoe langer je kookt, hoe meer de voedingsstoffen eruit trekken.

*Zorg dat je potjes goed schoon zijn. Dit kan het beste door ze schoon te koken in een pan water. Vul de schone potjes met de jam en draai het deksel erop. Zet de potjes ondersteboven weg. Door de hitte trekt het geheel vacuüm en kun je het een jaar bewaren.

Dat is makkelijk. Nog tips?

*Zet de pan niet op een te hoog vuur. Het brandt snel aan en dat proef je.

*Pas op bij het vullen van de potjes. Dit moet je doen als de jam heet is (voor het vacuüm trekken), maar daardoor is het heel erg heet!

*Was meteen de boel af na het maken van de jam. Die plaktroep zit snel genoeg overal en is als het 'vers' is makkelijker schoon te maken.

*Combineer het fruit met kruiden of specerijen om er een eigen smaakje aan te geven.

PANNENKOEKEN

Waarom bakken wij pannenkoeken met melk? Wat is de toegevoegde waarde van die melk?

Ik kocht onlangs meel bij de molen. Stukken goedkoper, vers en... met een fantastisch recept. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de verhoudingen van het pannenkoekenmeel niet precies weet, maar het is in ieder geval een combinatie van een beetje boekweit en veel spelt. Ik ben best kritisch, maar pannenkoeken met water of melk maakt niets uit wat betreft smaak, maar zeer veel wat betreft voedingsstoffen!

Wat heb je nodig?

*250 gram pannenkoekenmeel (spelt/boekweit) *2 eieren *een snufje zout *2 dessertlepels rietsuiker *500 milliliter water; wat betreft het water; officieel moet je 'spuitwater' gebruiken, maar ik heb gewoon kraanwater gebruikt en mineraalwater kan ook.

En dan gewoon mixen en bakken?

Inderdaad. Alle ingrediënten mixen, drupje olie in de pan en het beslag erin... hupsa!

Nog tips?

*Voor de dagelijkse hap gezonde, rauwe vitamientjes; beleg je pannenkoek met fruit!

*Volgens de molenaar is het meel een mix van ongeveer 4 delen spelt en 1 deel boekweit.

Het zou fantastisch zijn als ik alleen maar succesverhalen te vertellen had. Maar nee. Het zuurdesem is zijn lange weg gegaan door de afvoer van de gootsteen. Ik had het op een te warme plek gezet om even ruimte te maken op mijn veel te kleine aanrecht. Het was helemaal aangekoekt. Nu moet ik nieuwe maken. En iets anders bedenken voor zaterdag. Spijtig. Want ik ben even kook- en bakmoe. Zoiets als een winterdip door te weinig zon-uren, maar dan anders; een teveel aan keuken-uren.

Nou. Dat was dus geen succes. Veel te droog. Misschien kwam het omdat ik me niet aan het recept had gehouden, maar die tofu is al niet zo smakelijk om te zien, een beetje nep of bijna-plastic zelfs. Sorry.

Ik ben niet zo'n goede 'bakker'. Geef mij maar een maaltijd om te koken. Het pannenkoeken-met-vruchten-en ijs-en-heel-veel-ander-lekkers was gezellig en geslaagd. En ik ben verwend met een kookcursus en heel veel ander moois. Nu vrijdag nog een feestje en zaterdag. En morgen nog een bezoek. En ergens tussendoor nog taarten bakken. Pfff, vermoeiend hoor, jarig zijn.

Ps. Nog bedankt voor de felicitaties.

Oh help. Het gaat best goed. En toch...  Ik doe boodschappen, vergeet de helft, ga terug en neem te weinig mee. Dan maar een beetje creatief met het recept omgaan. Deze taart staat nu te garen in de oven; bodem van biscuitjes (nog iets wat ik zelf moet leren maken) en boter (heb ik nog een recept van, maar daar kom ik niet aan toe, niet alles tegelijk Wispeltuutje) en de vulling van tofu, slagroom, echte vanillemerg, citroensap en honing. Morgen horen jullie of het lekker was =P